Tata-deal trekt overheid in subsidiefuik van honderden miljoenen per jaar

Tata Steel Nederland produceert vijf procent van het Europese staal (Eurofer, 2025) en is Nederlands grootste CO2-uitstoter (7,6 procent van de nationale uitstoot). Als Nederland het klimaatdoel in 2030 wil halen, is een verduurzaming van Tata daarom politiek-economisch onmisbaar: zonder verduurzaming van Tata moet de rest van Nederland immers compenseren met onevenredig zware maatregelen.

Sinds 2021 werkt de overheid aan een maatwerksubsidie waarbij Tata zich zou verbinden aan verduurzamingsdoelstellingen die verder gaan dan het Europese emissiehandelssysteem (ETS) vereist. Diverse economen zijn kritisch op deze maatwerksubsidie (Boot en Van Tilburg, 2024; Beetsma en Romagnoli, 2025; Vink, 2025). Tata heeft een twijfelachtige businesscase en verdringt schaarse middelen die andere industrieën harder nodig hebben. De stikstofruimte is op, het stroomnet zit vol en technisch personeel is onvindbaar. Bovendien belanden maatwerksubsidies bij reeds gevestigde ondernemingen, niet bij nieuwkomers.

[....]